Vanavond ga ik na weken eindelijk weer eens naar Smaragdstad.
| Elphaba | Renée van Wegberg |
| Glinda | Céline Purcell |
| Fiyero | Jim Bakkum |
| De Tovenaar | Bill van Dijk |
| Madam Akaber | Pamela Teves |
| Nessarose | Christanne de Bruijn |
| Moq | Niels Jacobs |
| Professor Dillamond | Jochem Feste Roozemond |
| Ensemble | Nuno Azevedo |
| Ensemble | Ben Cox |
| Ensemble | Neil Dolan |
| Ensemble | Jeroen Duijghuisen |
| Ensemble | Corinne Ponton |
| Ensemble | James Cook |
| Ensemble | Bettina Holwerda |
| Ensemble | Tommie Luyben |
| Ensemble | Myrthe Maljers |
| Ensemble | Heather Carino |
| Ensemble | Vicky Riddoch |
| Ensemble | Merlijn Wolsink |
| Ensemble | Eva Scheffers |
| Ensemble | Kris Siekerman |
| Ensemble | Michael Nieuwehuyze |
| Ensemble | Penny Vos |
| Ensemble | Ianthe Tavernier |
| Ensemble | Kelvin Wormgoor |
Eindelijk zie ik Céline weer eens in de rol van Glinda. Iedereen zeurt altijd maar dat Chantal nooit speelt, maar ik heb Chantal nog bijna elke show gezien. Dit is de 5e keer dat ik iemand anders in de rol van Glinda zie. Dus naar mijn idee wel eenbeetje overdreven dat iedereen maar klaagt.
Céline speelt de rol van Glinda echt geheel op haar eigen manier. De humor is total anders. Waardoor op andere momenten en met andere redenen gelachen wordt. De zang van Céline vind ik persoonlijk net iets fijner dan die van Chantal.
Deze show zijn mij een aantal dingen opgevallen:
– Nessarose had tijdens haar eerste scène haar blauwe hesje niet aan.
– Het petje van Tommie viel tijdens ‘dans door de dag’ af.
– Het leukste van de hele show was toch wel de improvisatie van Céline: tijdens ‘populair’ kreeg zij een kriebel in d’r keel en begon een aantal keer te kuchen. Na haar danskunstjes kwam ze kuchend naar Renée. Renée vroeg aan Céline of het wel ging. Céline zegt dat het wel gaat maar blijft kuchen. Ze zegt: “misschien moet ik ook niet zo veel roken”. Ondertussen blijft ze doorkuchen. Opeens zegt ze “ik kom zo bij jullie terug” en draait een kwartslag en blijft kuchen. Nadat ze uit gekucht is, zegt ze “en dit had juist een heel mooi stuk moeten zijn”. De hele zaal lag ondertussen in een deuk en gaf een daverend applaus.
Ik heb me vanavond weer kapot gelachen. Toch snel maar weer terug…