Na vele maanden voorpret is vandaag eindelijk de dag aangebroken dat we op vakantie mogen naar Florida.
Om 9.00u zouden we, Edwin en ik, opgehaald worden door de taxibus en daarna doorrijden naar mijn ouders, waar ook Celeste en Leonard zich bevinden. Iets voor negenen gaat de deurbel en blijkt dat een personenauto voor de deur staat. De taxibus is afgelopen nacht gesneuveld. Na contact met de de andere locatie verwachten zij dat de bagage van hen niet gaat passen in hun auto. Nadat we met onze taxi naar hen toe zijn gereden, bleek het toch te passen. Na ja, we kunnen onderweg naar Schiphol!
Na het inchecken op Schiphol moeten we nog even wachten voordat we de bagage mogen afleveren, want zoals men van de Brinkies gewend zijn: ze zijn altijd te vroeg. Wanneer onze vlucht op het scherm verschijnt mogen we onze bagage lozen. Qua kilo’s hebben we nog genoeg ruimte om flink te shoppen in Amerika.
Eerst maar even een kopje koffie bij de Starbucks om allemaal even een cafeïneshot binnen te krijgen. Als we lekker van onze koffie zitten te genieten zien we opeens Linda, een vriendin die vandaag op huwelijksreis gaat, lopen. Zo grappig. Meteen Jeroen, de man van Linda, even opgezocht. Nadat Linda en Jeroen vertrokken om te gaan boarden, gaan wij even shoppen. Sigaretten zijn ingeslagen en iedereen heeft genoeg leesvoer voor in het vliegtuig. Tijdens het shoppen lopen we ook Marlon, een vriend die werkzaam is op Schiphol, tegen het lijf. Wat een gezelligheid hier op het vliegveld.
Uiteraard moet ook nog even geluncht worden bij de McDonalds. Ik haak even een keer af, aangezien we de komende dagen ongetwijfeld vaker fastfood zullen eten.
Na de lunch lopen we naar onze gate en kan de vliegreis beginnen. Tijdens de vlucht hebben we een tussenlanding op Orlando, waar, achteraf bleek, dat we ook het vliegtuig moeten verlaten, de koffers moeten ophalen en deze weer opnieuw moeten inchecken. Dit hadden we niet helemaal voorzien, dus bij mij een irritatiepuntje.
Na een sigaret en een drankje mogen we weer het vliegtuig in. Wachtend op vertrek blijkt dat de we nog een ruim half uur moeten wachten totdat ze op het vliegveld de papierwinkel hebben afgewikkeld. Maar na een kleine uur vertraging mochten we eindelijk de lucht in.
Op het vliegveld van Miami mochten we weer wachten. Deze keer bij het afhalen van de huurauto. Maar het is het wachten waard geweest. Zonder overleg met ‘de reisleiding’ hebben Chris en Edwin voor een grotere auto gezorgd, zodat we wel alle bagage makkelijk in de auto konden vervoeren.
De bagage ligt in de auto en iedereen zit: we kunnen op zoek naar het eerste hotel. Helaas regent het pijpenstelen en is het al donker buiten. Hierdoor is de eerste oriëntatie wat lastig, maar na twee rondjes over het vliegveld vinden we de weg die we moeten hebben en zijn we na 10 minuten in ons eerste hotel.
Even inchecken, koffers op de kamer en genieten van onze eerst, niet juist bestelde, drankje. We waren weer even vergeten dat de ijsklontjes hier de drankjes naar zwemwater liet smaken. Les voor de rest van vakantie.
Na de verfrissing lekker naar bed en hopen dat we de ruime 6 uur tot de wekker van 7.45u kunnen vol slapen…
met arke moet je idd op Orlando uit stappen. voor mij was dat toen geen probleem. want moest daar ook wezen. maar blijkt dat elke 1e landing in de vs van vluchten buiten de vs dat je er helemaal uit moet en op nieuw moet inchecken.
fijne vakantie nog !!!
Ik vond het verschrikkelijk, maar inmiddels al vergeten en genieten wij hier volop!
Dank!