We hadden besloten om de wekker om zeven uur te zetten omdat iedereen die dolfijnen wel een keertje wilde zien. Helaas hadden deze zoogdieren vandaag niet zoveel zin en zagen we er maar eentje (Marsha en Edwin waren overigens net te laat).
Chris en Marianne haalden wat brood en na het ontbijt vertrokken we rond 09.00 uur naar St. Petersburg voor onze volgende twee overnachtingen. ’t Was dit keer een ritje van niets, maar door een ongeluk, een gecrashte auto met caravan, ontdekten we dat Nederland niet het enige land is waar files staan.
Iets later dan gepland stonden we voor de Sunshine Skyway Bridge die ons de toegang tot St. Petersburg verschafte. Wat en prachtig gezicht zeg die brug. We hadden iets moeite met het vinden van ons hotel op de 34th Street South. Maar uiteindelijk hebben we het systeem van de nummers van de wegen gevonden en dook ons hotel voor ons op. Zelfs midden in de stad bij het passeren van bruggen ontdekten we dolfijnen.
Na het inchecken besloten we de Pier in St. Petersburg een bezoekje te brengen. Het was ontzettend warm op de Pier, iets waarvan de vele pelikanen zeker geen last hadden. Hierna besloten we de andere kant van de stad te bezoeken waar ook het strand te vinden was. Dit gedeelte was wat moderner en ook hier troffen wij weer Sloppy Joe aan en besloten ons avondmaal daar te gebruiken.
Marsha besloot een Sloppy Joe te bestellen. Dat is een brood(je) met gekruid gehakt (bekend van de film It takes two). Op de terugweg besloten we een bezoekje te brengen aan een echt Mall. Werkelijk schitterend, al was het niets in vergelijking met de Malls die we later zouden bezoeken. Van het parkeerterrein op weg naar ons hotel beleefden wij nog een hachelijk avontuur.
De weg, ook midden in de stad, bestond uit een zesbaansweg. We moesten linksaf, dus eerst moest de weg worden overgestoken om op de juiste baan te komen. Maar helaas in het midden lag een behoorlijk hoge vluchtheuvel. Daar konden wij nimmer overheen. We stonden haaks op de weg en het verkeer was reeds in aantocht, toen Marianne riep: “Schiet op, ze komen eraan”. Dat ze dit de rest van de vakantie meerdere keren moesten horen leidt geen twijfel.