En we koppen ‘m even terug…

Eindelijk was het zover. We gaan op wintersport!! Met een groep van 11 personen reizen we af naar Gerlos, Oostenrijk. Vorig jaar zijn wij hier geweest met een deel van deze groep. Dit clubje bestond uit Pascal & Martine, Roel & Saskia en Edwin & Marsha. De uitbreiding van het gezelschap voor dit jaar bestaat uit Stan (de zoon van Roel & Saskia), Guido & Priscilla, Dorien en Sander (deze laatste twee zijn overigens geen koppel).
Afgelopen dinsdagavond hebben we ter voorbereiding gezellig met elkaar een bakkie gedaan. De film van vorig jaar is oen terug gekeken. Tevens hebben we afgesproken dat we om 4.00u zaterdagnacht zouden afspreken bij Pascal & Martine.

Vannacht was het dan zover. We gaan vertrekken. Was het niet dat Sander er om 4.15u nog niet was. Toen Pascal hem belde, naam ‘ie op met ‘tyfus’. Nou, dan weten wij met z’n allen wel hoe laat het is… Sander is namelijk regelmatig te laat!

Het mocht de pret niet drukken, want voor we het wisten zaten we verdeeld in de drie volgeladen auto’s richting Gerlos.

Vanzelfsprekend heb ik het grootste gedeelte van de reist geslapen, dus heb van de rit niet heel erg veel mee gekregen. Af en toe werd ik wel even wakker en dan dommelde ik weer weg. Tot het moment dat we opeens redelijk onverwachts een parkeerterrein opdoken. Toen we op de parkeerplaats stil stonden, zag ik dat de achteruitkijkspiegel van de auto van Guido los hing. Dat zag er raar uit. Toen de mannen (Pascal en Edwin) uit de auto uitstapte hoorde we Guido zeggen dat ze een duif hadden geraakt. Na onderzoek op de auto bleek dit geen duif te zijn, maar een fazant. Deze zat namelijk gespietst om de dakdrager. Vanuit de auto zagen Martine en ik dat Guido de fazant met een plastic boodschappentas van de auto moest trekken. Het eerste avontuurtje hebben we al in de pocket!

Na een zeer voorspoedig reis, met enkele tussenstops bereikten we rond 15.30u ons hotel.

Als eerst dienden wat zaken geregeld te worden. Na het inchecken werden de lessen geboekt. Edwin en Dorien gaan skilessen nemen. De twee-daagse snowboardcursus is voor Martine en mij. Omdat niet iedereen in het bezit is van eigen materiaal, werd de groep gesplitst. De ene helft ging materiaal halen, de andere helft ging de andere kant op om skipassen te halen. Ja die heb je nodig, anders is er weinig aan, aan zo’n wintersportvakantie.

Nadat alles geregeld was konden we lekker naar de eetzaal om te dineren. Iedereen was hier wel aan toe. We hebben genoten van de soep, ragout, schnitzel met patat en de Deense coupe. Na het diner ging iedereen naar z’n kamer. Het was ook wel een zware dag. En morgen moeten we toch fris en fruitig op de piste staan!!

Dit bericht is geplaatst in 2011 | Oostenrijk. Bookmark de permalink.

1 reactie op En we koppen ‘m even terug…

  1. Thank you for your sharing. I am worried that I lack creative ideas. It is your article that makes me full of hope. Thank you. But, I have a question, can you help me?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *