Vakantiebestemming bekend

Op een gewone donderdagmiddag komt Edwin thuis van zijn werk. Ik zit op in de studeerkamer achter de computer. Hij zegt dat hij twee medelingen heeft. De eerste gaat over het strijken van z’n overhemd. Na de tweede ben ik de eerste eigenlijk al vergeten. De volgende mededeling was namelijk dat hij gevraagd is om voor mijn werk drie maanden naar Shanghai te gaan. “Cool, dan ga ik met je mee”, was mijn eerste reactie. Toen realiseerde ik mij dat dat niet mogelijk was en waarschijnlijk ook niet zijn bedoeling. Hierna volgende een reactie met een slik. “Ja, als jij dit wilt, moet je het zeker doen. Hoe cool is dat?!” Natuurlijk vind ik het niet leuk, maar zo’n gave ervaring ontneem je toch niemand.

Heel egoistisch dacht ik wel aan mijzelf. Helaas geen vakantie zoals wij deze in gedachten hadden (drie weken richting Azië om daar een rondreis te maken), drie maanden in mijn eentje een ééngezinswoning schoonmaken en drie maanden niemand waar ik mijn verhalen aan kwijt kan.

Drie maanden is best lang als je het in uren uit gaat rekenen. Maar weer relativerend op een mensenleven is drie maanden ook weer niet zo heel lang.

Het is de bedoeling dat ik Edwin twee weken op ga zoeken. Eén van deze twee weken zullen we het land in gaan en de andere week ga ik mijzelf vermaken. Twee andere meiden die ik ken zitten op dat moment ook in Shanghai, dus die zal ik dan ook even lastig gaan vallen.

Mijn vakantiebestemming is in ieder geval wel eerder definitief vastgelegd dan ik had verwacht.