Zoals gewoonlijk zijn wij weer wat laat met het inpakken van onze koffers. Vrijdagavond om 0.00 uur kunnen we eindelijk naar ons bed met de wekker gezet om 6.30u. Na het gaan van de wekker, ontbijt, douchen en de laatste inpakmomenten is het rond 8.00u tijd om Zoetermeer te verlaten met de auto.
De eerste bestemming is Stuttgart. Deze stad is met zorg uitgekozen. Niet vanwege zijn prachtige centrum of indrukwekkende monumenten, maar simpelweg vanwege het feit dat de musical Rebecca daar speelt. De reis verloopt spoedig. Na een kleine vertraging, via een omleiding van de navigatie, omdat deze een lange file had gesignaleerd, komen wij rond 14.00u aan in Stuttgart. Omdat je als automobilist niet zonder milieusticker de stad in mag, en wij deze natuurlijk ook niet hebben, zetten we de auto buiten het centrum op een P+R. Ook hier een prima systeem: binnen 20 minuten zit je met de trein in het centrum van Stuttgart.
Na een break bij de Starbucks gaan we centrum verkennen. Dit is een kort rondje, aangezien we op tijd bij ons hotel moeten zijn, omdat we een eetafspraak hebben met Martijn en Petra. Na een blokje lopen ben ik mijn oriëntatie een beetje kwijt (lees: ik weet het niet 100% meer zeker, maar ik denk dat we rechtdoor moeten), maar Edwin die herkende een winkel. Ik geloof hem en we gaan naar rechts. Bij de winkel aangekomen realiseer ik mij dat ook hier in Stuttgart winkels meerdere keren voorkomen en besluit om de leiding toch maar weer over te nemen.
Teruggekomen bij de auto leggen we het laatste stukje met de auto af naar ons hotel. Ook daar lopen we tegen een korte zoektocht aan. Waar is de ingang van de parkeergarage van het hotel. Het hotel bevindt zich naast het theater en bij de artiesteningang. Aangezien in daar al een keer geweest was, kon ik die kennis gebruiken om ons te sturen.
Hotel gevonden, ingecheckt en wandelen naar onze afspraak. Wanneer wij verwelkomt worden door Martijn geeft hij aan een verrassing te hebben. Tada: Petra op krukken in de gang. Die arme meid is door haar enkel gegaan. Helaas voor mij dus geen Petra in de show vanavond.
Petra legt middels het souvenirboek van Rebecca aan Edwin het verhaal uit. Dit resulteert in een gepassioneerd verhaal over poliepen, stembanden en zangtechnieken. Martijn en ik scheppen maar vast ons eten op.
Na een heerlijk diner gaan Edwin en ik naar het theater. Staan wij daar in de rij voor de kaartcontrole, komt Erwin Aarts opeens naar mij toegelopen. Hoe grappig is dat?
De show is wederom prachtig! Dit keer alleen geen traantjes van trots…
Na de show komt Petra ons ophalen en doen we nog een drankje bij hen thuis. Spelletjes spelen is een vast ritueel geworden, dus ook vanavond gaan wij hiermee door tot diep in de nacht. Na een zeer gezellige avond, diverse spelletjes en vreemde situaties (Martijn die met 25 koeienkopkaarten en 4 stierenkaarten niet uitkan bij Take 10) is het om 2.30u tijd om afscheid te nemen en lekker ons bed in te duiken.
;
Petra en Martijn, bedankt voor de gastvrijheid en gezelligheid!